تأثیر مدیریت بقایای گیاهی گندم، خاکورزی و مصرف کود نیتروژن بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد دانه در گیاه سویا در کشت تابستانه

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر مدیریت بقایای گیاهی گندم، خاکورزی و مصرف کود اوره بر رشد و عملکرد دانه سویا در مازندران در سال 1388 به اجراء در آمد. تیمارهای آزمایش شامل: مدیریت بقایای گیاهی گندم به عنوان فاکتور اصلی (جمع آوری بقایا، باقی گذاشتن بقایا)، خاکورزی (بدون خاکورزی و خاکورزی رایج) به عنوان فاکتور فرعی و مصرف کود اوره (50 کیلوگرم اوره در هکتار و 150 کیلوگرم اوره در هکتار) به عنوان فاکتور فرعی فرعی با آرایش استریپ پلات بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تیمار کود نیتروژن بر صفات درصد روغن دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت تاثیر معنی‏داری داشت. بیشترین درصد روغن دانه، بیشترین عملکرد دانه و بیشترین شاخص برداشت با مصرف 50 کیلوگرم اوره در هکتار به دست آمد. همچنین برهمکنش مدیریت بقایا و خاکورزی بر صفت عملکرد دانه اختلاف معنی‏داری را در سطح احتمال پنج درصد نشان داد. بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای وجود بقایا با خاکورزی، وجود بقایا بدون خاکورزی و حذف بقایا با خاکورزی به دست آمد. بیشترین درصد روغن دانه نیز در تیمارهای بدون خاکورزی با مصرف 50 کیلوگرم اوره در هکتار، انجام خاکورزی با مصرف 150 کیلوگرم اوره در هکتار، انجام خاکورزی با مصرف 50 کیلوگرم اوره در هکتار به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که در کشت سویا واکنش عملکرد دانه به افزایش مصرف کود نیتروژن مثبت نبود و وجود بقایا تأثیر معنی­داری مثبتی بر عملکرد دانه و شاخص برداشت داشت.